onvergetelijk
Met beperkte zeilervaring was het best spannend dit avontuur aan te gaan. Groter dan een valk was ons bootje nog nooit geweest. En Friese meren is toch wat anders dan de Ionische zee.
De crew moest de eerste dagen wat wennen; wie had precies welk taakje. Dag 2 werd het extra spannend met windkracht 5-6, en was vooral ik erg blij dat de haven veilig bereikt was. Maar naarmate we de boot steeds beter leerden kennen en ieder precies wist wat zn taak was, werd het steeds leuker. Zo leuk dat de familie volgend jaar weer wil, op een grotere boot met meer ruimte, dat wel.
Bas deed het als jongen van 21 echt fantastisch: zijn onuitputtelijke energie, onder alle omstandigheden rustig blijven en tussendoor nog een restaurantje regelen. Groot compliment aan hem. En Anouk was er ook altijd, al was dat weliswaar iets meer op de achtergrond. Er is echter één aandachtspuntje. Met ons waren er meerdere ouders die zich afvroegen of we de dag met windkracht 5, en uiteindelijk 6, wel hadden moeten vertrekken. Er waren tenslotte diverse boten, waar de crew niet heel erg ervaren was. De vraag is dan of je zoveel risico moet nemen. Dit kun je Bas niet verwijten, het is een jongen van 21, zij zien het gevaar niet, maar de ouders met kinderen, met meer levenservaring en verantwoordelijkheidsgevoel, hebben het bijna allemaal als een bovengemiddelde spannende dag beleefd, en waren erg opgelucht toen de haven in zicht kwam.
Verder was het een fantastische, onvergetelijke week met een erg leuke groep mensen.
